Time flies...

Wat vliegt de tijd voorbij, inmiddels al weer een maand in Suriname. En wat heb ik het nog steeds fijn naar m'n zin. Afgelopen week vloog echt voorbij. het voelde als de snelste week tot nu toe.
Weer veel meegemaakt deze week, wat begon met wakker worden zonder stroom. Ik dacht dat ik de enige was maar toen bleek dat een heel deel van Paramaribo zonder stroom had gezeten. Ook een uitdaging je klaar maken in het donker.

Op stage ook een drukke week gehad, er waren nu namelijk geen anderen stagiaires. Andere weken hadden we verpleegkundige stagiaires erbij. En waren we met meer man op de werkvloer. Dit was afgelopen week niet het geval. Dus hebben we hard door moeten werken. En moesten we ons nog meer aan de planning houden omdat we nu met weinig man veel kinderen moesten verzorgen en eten geven. Dit is dus wel lastig, want je ziet dat de kinderen het aan aandacht ontbreekt. Hierdoor waren ze ook erg druk. En dat vergt veel van je geduld. Maar het is uiteindelijk allemaal goed gekomen.

Weer twee dagen mee geweest met de bus, toch nog steeds leuk en apart om te zien waar de kinderen vandaan kom. Het verschil tussen arm en rijk is hier namelijk behoorlijk groot. Sommige kinderen wonen echt een een stenen huis. Andere in een zelfgemaakt huisje van hout. Op de ene hoek van de straat staat een prachtig huis met alles er op en eraan, met vervolgens als buurman een huisje wat eigenlijk nog maar net overeind blijft staan.
Sommige kinderen uit grote gezinnen, andere zijn bijvoorbeeld enigst kind. Je kunt vaak ook wel zien wie er wel op een bepaalde manier geaccepteerd word en de passende zorg en liefde krijgt en wie dit wat minder heeft. Daarom dat het fijn is een beetje van mijn liefde aan de kindjes te kunnen geven. Ze genieter er echt van ook al zijn het maar de kleine dingetjes zoals even een knuffeltje, spelletje of een kort gesprekje.

Daarnaast dus een volle week, en nu helaas lastiger om echt wat met de kinderen te ondernemen omdat we met zo weinig man zijn. Wel met drie kinderen meer geweest naar de tandarts. Dit is ook weer heel anders dan bij ons. De kinderen vinden het lastig om rustig in een stoel te blijven zitten. Daar hebben ze hier dus ook hun maatregelen voor. De kinderen worden namelijk met een soort verband, aan hun handen vastgebonden aan een stoel. Iemand houd de benen van het kind van en iemand het hoofd.
Eigenlijk best erg om te zien, maar aan de anderen kant kan ik het me soms ook voorstellen dat deze mensen niet goed weten hoe ze het dan wel zouden moeten doen, en al helemaal met veel kinderen, dat je af en toe echt radeloos rondloopt en even niet weet hoe te handelen. Maar dat maakt het niet minder akelig om te zien. Ook ik werd gevraagd te helpen bij de tandarts. Hierbij heb ik alleen het hoofd lichtjes ondersteund, omdat de rest te ver voor mij ging. Ik vond dit ook wel een beetje vervelend om te doen. Maar wel weer een ervaring erbij.

Voor de rest zijn we nog voor onze school activiteit met de kinderen van de school gaan zwemmen, dit was erg leuk. Zelf alles voorbereid en geregeld en de activiteit uitgevoerd. De kinderen genoten er weer zichtbaar van. Dus dat is erg fijn om te zien. Het zijn toch wel echt de kleine dingen die de kinderen vrolijk maken en dat is erg mooi om te zien en geeft je dan ondanks dat je eigenlijk meer zou willen doen toch wel voldoening.

Toen we dan na een drukke maar weer leuke week op stage toe waren aan het weekend. Hadden we bedacht om een avondje te gaan stappen. Tips gekregen van mijn buurman waar we heen konden gaan. Helaas bleek dit een club te zijn voor 21+. Dus mochten we niet binnen. Toen kwam ik dus met het idee om een kroegentocht te doen langs alle tentjes. Erg leuk! Alleen bij de tweede kroeg blijven plakken. Hindoestaanse muziek, cocktails en veel dansende mensen.
Op een gegeven moment dus ook mee gedaan met mensen die Hindoestaans aan het dansen waren, vader en zoon. Erg leuk om te zien en vonden het ook prima dat we er bij kwamen staan.
Ook nog even ons eigen showtje gemaakt toen de band klaar was. Op het podium even lekker Nederlandse liedjes gezongen. Kortom, erg geslaagde avond.

En er zelfs nog wat van opgestoken. Ik kwam toevallig aan de praat met een jongen en we kwamen er op, over het verschil tussen blanken en donkeren mensen. Vaak hoor je donkeren mensen onderling neger tegen elkaar zeggen. Maar ik heb gemerkt dat als ik dat woord er perrongelijk uit floep dit niet bepaald word gewaardeerd, ik vroeg me daarom dus af waarom donkeren mensen ons wel blank mochten noemen en wij geen neger mochten zeggen. Om een lang verhaal kort te maken heeft dit met het verleden te maken.
En ik vond het eigenlijk toch wel erg dat er toch nog wel z'n groot verschil zit tussen blanke en donkeren mensen. Dus bij deze een wijze les voor iedereen, Als een blanken neger zegt tegen donkeren mensen is dit een scheld woord en een belediging, maar andersom als donkeren mensen ons blanken noemen, is dit juist uit respect en niet op een manier alsof ze op ons neer kijken maar juist netjes bedoeld.

De volgende dag als toeval mee gemogen met een fotograaf naar nieuw Amsterdam, deze man hadden we ontmoet in het natuurpark en wilde graag met ons foto's maken. Dus een gratis fotoshoot gehad in de natuur, wat echt erg mooi was. Er zitten ook onwijs mooie foto's tussen. Dus dat geluk hebben we dan weer binnen.
En vervolgens de zonsondergang gekeken, en daarna naar Parbonight geweest. Een feestavond omdat het biermerk 60 jaar bestaat, ontzettend druk. Maar leuk om even gezien te hebben. Als afsluiter van de avond dan ook de döner tent gevonden. Ik zou hier zo ooit kunnen gaan wonen wat betreft eten!

Ook vandaag weer lekker gegeten bij de Tante van Aviva. Lekker Surinaams eten. Erg lekker. Een visje kwiekwie, ik ben niet z'n vis mens maar onwijs lekker, erg apart om te zien. Dit visje heeft een soort pansertje wat je er af moet halen voordat je het kan eten. Niet heel veel vis maar wel lekker. Daarnaast ook wat anderen lekkere dingen erbij zoals masala (een soort draadjes vlees met groente), rijst, kauwsabant. En lekkere toetjes.
Ik mocht zelf al met kerst langskomen als ik wilde. Word er echt beschouwt als nieuwe familie. De mensen zijn zo gastvrij en vriendelijk erg leuk om te zien. Ze nemen me graag overal mee naar toe. Erg lief.

Dus weer een hele mooie week achter de rug waarin ik veel heb gedaan, benieuwd wat volgende week me weer brengt.

Liefs