De eerste dagen..

Na het afscheid van iedereen te hebben genomen ben ik dan toch afgelopen dinsdag in het vliegtuig gestapt.
Na een lange vlucht van 9 uur. En daarvoor nog eens vertraging op Schiphol kwam ik dan eindelijk in Paramaribo aan, waar het weer meteen een stuk aangenamer was.
Na een taxi rit van 1,5 uur aangekomen op de Mr. Huber stichting en meteen mijn appartementje toegewezen gekregen. Ziet er opzich prima uit!

De volgende morgen ben ik naar de stichting toegegaan en een rondleiding gekregen. Het ziet er toch wel heel anders uit dan in Nederland. De leslokalen, de opvang, de kantoren. Alles heb ik gezien. En de eerste indruk was goed. Ik kreeg er al meteen zin in.

Even tussen door... de stichting zorgt ervoor dat kinderen die er komen scholing krijgen. En mochten ze dit niet aankunnen dan komen ze op de dagopvang. Hier zal ik voornamelijk stage gaan lopen.
Dit zijn over het algemeen dan kinderen met een meervoudige handicap.
Ook kunnen de kinderen mocht dit nodig zijn snachts op de stichting blijven. Bijvoorbeeld als de afstand naar huis te ver is.
De kinderen worden vanuit de stichting van huis opgehaald en hierheen gebracht. En gaan in het weekend weer naar huis.

Wat er dan zo anders is aan Nederland, nou voornamelijk natuurlijk het uiterlijk van alles, het ziet er wat ouder en primitiever uit.
Ook maken ze hier bijvoorbeeld gebruik van bedden waar ze de kinderen in kunnen doen om ze weer rustig te krijgen. Deze kunnen ze op slot doen. Dus dan zit een kindje eigenlijk voor korte tijd opgesloten. Dit zouden we in Nederland niet zomaar mogen doen.
Ook maken ze hier snachts bijvoorbeeld slaapkamers op slot. En zitten er veel meer hekwerken in het gebouw en rondom het gebouw.

Na de rondleiding heb ik een fiets gekregen waarmee ik de buurt een beetje heb kunnen verkennen. Dit heb ik dan de afgelopen dagen ook veel gedaan. Proberen de supermarkt te vinden, wat boodschapjes te doen, geld te pinnen. En natuurlijk niet te verdwalen en de weg te leren kennen.
Wat ik hier zo leuk vind is dat het bijna net zo is als thuis, ik al bang dat ik vlees en kaas op m'n brood zou moeten gaan eten. Maar dat is niet nodig. De pindakaas en chocolade pasta is hier gewoon te koop. Net zoals brabantse knakworstjes.

Natuurlijk weer veels te veel eten in gekocht, en zelfs teveel gekookt dus kan voorlopig vooruit.

Na het verkennen van de omgeving, met veel mooie huisjes, mc donalds, winkelcentrum en grote wegen met veel auto's. Die trouwens hier links rijden.
Heb ik gister dan ook mijn eerste Surinaamse feestje mee gemaakt. Dit om te vieren dat de Surinaamse zomervakantie bijna om is en iedereen weer naar school moet. Erg leuk om te zien.
Heel veel jongeren op een groot plein met muziek van bandjes en zangers.
Ik voelde me wel apart, ik was de enige blanken tussen alle jongeren. Maar dat heeft ook wel weer iets. Ook had ik verwacht veel aangesproken te worden maar dit viel me ook heel erg mee. Als je gewoon op straat fietst word je meer aangesproken dan op z'n feestje.

Kortom, mijn eerste paar dagen zijn goed bevallen, wel echt wennen aan het weer. Maar ik vermaak me prima. Al veel geskyped met vrienden en papa en mama. Dus ik ga m'n plekje hier wel vinden deze 4,5 maand.
Morgen starten met stage, benieuwd hoe dat gaat verlopen!

Liefs